Dankbetuiging
Veel dank ben ik verschuldigd aan de Society for Psychical Research voor toestemming om ‘J’accuse’ als Deel 1 van deze studie te herdrukken; en aan de British Library voor toestemming om kleurenfoto’s af te drukken van de Mahatma Brieven (Additional MSS 45284, 45285, 45286).
Figuren 5 en 8 zijn herdrukt met toestemming van You Are What You Write door Huntington Hartford, uitgegeven door Peter Owen Limited, Londen, 1975.
Ik ben de beheerders van het Brits Museum zeer erkentelijk voor hun toestemming om de gegevens aan te halen over Richard Sims, voormalig staflid van het museum, die werden verstrekt door de archivaris.
Ik ben ambassadeur John S.D. Eisenhower dankbaar dat hij zo vriendelijk was mij een mooi voorbeeld van het handschrift van wijlen president Eisenhower te lenen.
Ik heb waardevolle informatie verkregen in privébrieven van Anita Atkins, wijlen Walter A. Carrithers Jr., en Michael Gomes. Naar hun bijdragen wordt in de tekst verwezen.
Michael Gomes heeft onafhankelijk onderzoek gedaan naar de originelen van de Blavatsky-Coulomb brieven en bevestigt dat ze door Coues nooit werden gebruikt om zich te verdedigen en dat ze nu verloren zijn gegaan. Het bewijs dat deze brieven inderdaad vervalsingen waren – en dat als gevolg daarvan het getuigenis van de Coulombs heel onbetrouwbaar was – is nu heel sterk. Hodgson accepteert het getuigenis van de Coulombs zonder eraan te twijfelen, en als dit getuigenis niet serieus moet worden genomen, stort een groot deel van zijn zaak ineen.
Walter Carrithers heeft in detail de tegenstrijdige verklaringen, gemaakt door Hodgson en Mw. Coulomb in verband met de ‘schrijn’ en betreffende andere middelen, die zouden zijn gebruikt bij het voortbrengen van verschijnselen, onderzocht, maar ik heb niet gepoogd dat aspect van de zaak in dit boek te onderzoeken.
Ik bedank de archivaris van de Theosophical Society, Pasadena, voor het langdurig uitlenen van de set van 1323 kleurendia’s van de Mahatma Brieven die voor het eerst werden uitgegeven in de jaren twintig door A. Trevor Barker, en de Theosophical University Press voor het publiceren van mijn bevindingen.
Ten slotte, maar niet in het minst, ben ik Elsie, bijna vijftig jaar lang mijn vrouw en voortdurende metgezel, altijd dankbaar; zonder haar steun en begrip is het onwaarschijnlijk dat deze artikelen ooit zouden zijn geschreven.